DANE ADRESOWE
- ul.M.Reja 18
- 43-300 Bielsko-Biała
- REGON 240848997
- NIP 5472084099
- KRS: 0000298899
- Tel. +48606404763
- biuro@drachma.org.pl
KONTO BANKOWE
- Rachunek bankowy w PLN
- 62 1090 2590 0000 0001 2255 7993
- Bank Zachodni WBK S.A.
„Dawajcie, a będzie wam dane” (Łk 6,38).
Dawanie jest nieodłącznym atrybutem miłości. Zaczyna się od zwrócenia uwagi na innych, od gotowości do dzielenia się „majątkiem”, jakim dysponujemy niezależnie od posiadanych dóbr materialnych. Majątkiem tym są pokłady dobra, myśli, uczuć i coś, co obecnie wydaje się bardzo cenne: czas. Poświęcenie czasu drugiemu człowiekowi jest dziś wielkim darem.
Dawanie jest sztuką. Jest piękne, jeśli jest natychmiastowe, bez oceniania sytuacji, bez jakiejkolwiek kalkulacji, wprost z serca. Jest piękne, jeśli przynosi radość zarówno darczyńcy, jak i obdarowanemu. Dawanie jest świadectwem miłości, jej manifestacją i przepływem.
Uczymy się dawać siebie poprzez udział we wszystkich formach działalności Fundacji. Jednak w najbardziej wyrazisty sposób uczy tego program propagowania idei i rozwoju wolontariatu.
Do realizacji większości przedsięwzięć Fundacji angażujemy ochotników. Współpracujemy z wieloma organizacjami i ośrodkami zajmującymi się niesieniem pomocy ludziom chorym, niepełnosprawnym, czy w różny sposób odrzuconym społecznie. Kierujemy do nich ochotników, a podopiecznych tych organizacji zapraszamy do współrealizowania naszych projektów w myśl integracji wszelkich środowisk.
„Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, aby już zapłonął” (Łk 12,49).
Miłość ma w sobie ogień, tę wielką energię, która tak często sprawia, że nie możemy nie kochać. Różnie ją nazywamy i różne przybiera odcienie – poprzez radość, pasję, czułość, tkliwość, tęsknotę, wdzięczność po cierpienie, ale to, które motywuje nas do działania w imię dobra. To w końcu entuzjazm, ta boska iskra w człowieku, bez której każde działanie rozproszyłoby się w kosmosie, nie wydając owoców.
Pragniemy żyć pełni entuzjazmu. Uczymy się spontaniczności w podejmowaniu wyzwań, otwartości w komunikowaniu się, odwagi w przeżywaniu. Dopiero działanie nacechowane entuzjazmem pokonuje przeszkody, otwartość w przeżywaniu porażek pomaga przetrwać kryzys, a wszystko to promieniuje i porywa innych.
Odwołując się do miłości absolutnej, chcemy ogarniać uczuciem wszystkich bez wyjątku, także nieprzyjaciół. Pragniemy wychodzić z miłością jako pierwsi, nie oczekując niczego w zamian. Wiemy, że taka miłość usuwa wszelkie granice, a niemożliwe staje się możliwe.
”Bóg jest duchem” (J 4,24).
Pielęgnowanie miłości. W miłości jest energia, która w naturalny sposób, jeśli się ją oddaje, wyczerpuje się. Ogień miłości we wszystkich swych przejawach, jak każdy ogień, nie pali się sam z siebie, potrzebuje zarzewia. Miłość trzeba pielęgnować, by wciąż raziła pełnią swych barw, by trwała i nie traciła na mocy.
Potrzebujemy kontaktu ze źródłem miłości, z Bogiem. Dzięki modlitwie i kontemplacji wciąż zasilamy pokłady miłości, spontaniczność prowadzi nas słuszną drogą, a dokonywane wybory wypływają z czystości serc.
Praktyka duchowa jest podstawą działalności Fundacji Drachma. Modlitwa, refleksja, wymiana myśli towarzyszy każdej pracy w ramach Fundacji.
„Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie...” (J 17,21).
Miłość do siebie. Nie można kochać innych ludzi, nie kochając siebie. Moje własne "Ja" jest początkiem postrzegania świata. Współodczuwanie z innymi zaczyna się od odczuwania "na własnej skórze". To, jak odczuwamy własną osobę i jakimi uczuciami darzymy siebie, rzutuje na nasz stosunek do innych.
Nasze ciało jest darem od Boga, świątynią Ducha Świętego. Jest narzędziem do pełnienia wszystkich powinności. Jako dzieło boże jest doskonałe. W każdej jego ułomności, kryje się sens naszej osobistej drogi do świętości. Uczymy się odkrywać ten sens. Chronimy naszą fizyczność, bo dzięki niej żyjemy, dzięki niej postrzegamy świat, naszych bliźnich, doznajemy całego bogactwa odczuć. Równocześnie ćwiczymy pokorę wobec jej ograniczeń, kruchości i przemijania, wobec chorób oraz ostatecznego przeznaczenia, jakim jest śmierć a w rezultacie zmartwychwstanie.
Praktykujemy i propagujemy styl życia przepełniony szacunkiem dla naszej fizyczności i dbałością o zdrowie. Poznajemy i uczymy się, co jest dla naszego ciała dobre, a co mu szkodzi. Proponujemy przeróżne formy aktywności fizycznej. Chcemy, by motywacją do wzięcia w nich udziału nie była chęć rywalizacji, ale przeżywania wspólnej radości z zabawy i rozwijania swych fizycznych możliwości.
„Zwróćcie uwagę na lilie polne (...)” (Mt 6,28).
Bóg umieścił człowieka w świecie przepełnionym pięknem i harmonią. Sprawił, że każdy dzień zaskakuje nas swą cudownością i tajemnicą życia trudną do odkrycia i zrozumienia. Szacunek i troska wobec dzieła bożego są naszą powinnością.
Stawiamy sobie za cel rozpalenie ognia miłości wobec otaczającego nas świata i uznanie go za miarę piękna i harmonii, sferę odniesienia dla wszystkiego, co mamy odwagę tworzyć.
A chcemy umieć tworzyć piękno i świadomie je wybierać, używać, stosować. Chcemy uzdrawiać nasze miejsca, w których żyjemy, uwalniać je od brzydoty, nieładu i dysharmonii. Pragniemy, by nasz ubiór i zamieszkanie stało się „na podobieństwo” bożego dzieła.
„Bóg jest światłem” (IJ 1,5).
Mądrość ma niewiele wspólnego z wiedzą, może istnieć bez niej. Jest właściwie tożsama z miłością. Wypływa z tego samego źródła, od Boga i jest darem Ducha Świętego.
Ludzie często mylą mądrość z wiedzą. Wiedza jest ważna, ale nauka wciąż odkrywa nowe prawa i rozwiązania, które często zaprzeczają teoriom dopiero co sformułowanym. Dlatego mądrość każe nam korzystać z wiedzy, ale nie pozwala się do niej przywiązywać.
Nie ustajemy w uczeniu się. Jeśli popełniamy błędy, mądrość pozwala nam je dostrzec i wyciągnąć z nich wnioski.
Każdy aspekt działalności Fundacji Drachma zamierzamy wspierać wiedzą fachowców. Planujemy organizować liczne warsztaty, szkolenia, kursy. Jednak zdobytą wiedzę chcemy stosować mądrze, w zgodzie z wewnętrznym głosem i odczuciami naszego serca, na bazie wspólnych przemyśleń, rozmów i modlitwy.
„Oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Mojego Ojca” (J 15,15).
Przepływ miłości. Miłość ze swej natury przepływa w dążeniu do ogarnięcia wszystkiego. Każdy jej przejaw promieniuje i wznieca kolejne ogniwo. My pragniemy uczynić ten przepływ bardziej intensywnym i umożliwić dotarcie miłości do najdalszych zakamarków zarówno ludzkich serc, jak i świata w ogóle.
Chcemy użyć do tego wszelkich obecnych możliwości komunikowania się, tak by przeznaczone do tego urządzenia techniczne i sieci komunikacyjne, tzw. massmedia napełniły się treścią niosącą najwspanialszą energię na świecie, Miłość.
„Dawajcie, a będzie wam dane” (Łk 6,38).
Dawanie jest nieodłącznym atrybutem miłości. Zaczyna się od zwrócenia uwagi na innych, od gotowości do dzielenia się „majątkiem”, jakim dysponujemy niezależnie od posiadanych dóbr materialnych. Majątkiem tym są pokłady dobra, myśli, uczuć i coś, co obecnie wydaje się bardzo cenne: czas. Poświęcenie czasu drugiemu człowiekowi jest dziś wielkim darem.
Dawanie jest sztuką. Jest piękne, jeśli jest natychmiastowe, bez oceniania sytuacji, bez jakiejkolwiek kalkulacji, wprost z serca. Jest piękne, jeśli przynosi radość zarówno darczyńcy, jak i obdarowanemu. Dawanie jest świadectwem miłości, jej manifestacją i przepływem.
Uczymy się dawać siebie poprzez udział we wszystkich formach działalności Fundacji. Jednak w najbardziej wyrazisty sposób uczy tego program propagowania idei i rozwoju wolontariatu.
Do realizacji większości przedsięwzięć Fundacji angażujemy ochotników. Współpracujemy z wieloma organizacjami i ośrodkami zajmującymi się niesieniem pomocy ludziom chorym, niepełnosprawnym, czy w różny sposób odrzuconym społecznie. Kierujemy do nich ochotników, a podopiecznych tych organizacji zapraszamy do współrealizowania naszych projektów w myśl integracji wszelkich środowisk.