Spektakl “Widziałam Pana”

Ewangelia wg św. Jana

PO ZMARTWYCHWSTANIU

Maria Magdalena, Piotr i Jan przy grobie. A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych. Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie. Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu! Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”». Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».

Spektakl “Widziałam Pana” powstał na przełomie 1997/1998 roku i od tamtej pory był wystawiany kilkadziesiąt razy, zarówno w kraju, jak i poza granicami Polski. Opowiada historię nawrócenia Marii Magdaleny, spotkania z Zmartwychwstałym Jezusem, który przynosi jej nadzieję w ciężkim momencie życia. Widowisko dotyka tematów odkupienia, wiary i przemiany życia. Scenariusz stawiał na bezpośredni kontakt aktorów z publicznością umożliwiając im przełamanie bariery lęku i nieśmiałości. Młodzież, szczególnie przygotowująca się do bierzmowania, mogła przybliżyć się do Boga poprzez sztukę.

Młodzi ludzie wystawiali spektakl również za granicą, m.in. we Włoszech, co dawało im szansę na poznanie nowych kultur, a także nawiązanie więzi z ludźmi z innych krajów. Dla niektórych był to pierwszy dłuższy wyjazd poza Polskę, co bardzo docenili.

Spektakl „Widziałam Pana” to także narzędzie ewangelizacji, które przekazuje chrześcijańskie prawdy. Angażował on widzów do głębokiej refleksji nad własną relacją z Bogiem i nad szansą jaką daje Zmartwychwstały Jezus.